حوضچه چربی گیر چربی گیر

مخزن اسید

مخزن اسید یا مخزن نگهداری اسید، بعنوان یکی از وسایل نگهداری و حفظ اسیدها استفاده می‌شود. این مخازن در اندازه‌ها و ظرفیت‌های مختلفی تولید می‌شوند و می‌توانند بعنوان محیطی امن و مطمئن برای نگهداری اسیدها بکار گرفته شوند.

مخازن اسید معمولا از موادی مانند پلی‌استر، پلی‌اتیلن، پلی‌وینیل کلراید (PVC) و فلزات مانند استیل ضد زنگ ساخته می‌شوند. این مخازن بدلیل خواص شیمیایی و فیزیکی مناسبی که دارند، مانع از خطرات ناشی از تماس اسید با هوا، آب و مواد دیگر می‌شوند.

مخازن اسید معمولا دارای قفل ایمنی، سیستم تهویه و مانع از نفوذ اسید به بیرون هستند. همچنین برخی مخازن اسید دارای سیستم گرمایش و خنک کننده هستند تا دمای اسید را در محدوده مشخصی نگهداری کنند.

مخازن اسید عمدتا در صنایع شیمیایی، داروسازی، پتروشیمی، الکترونیک و صنایع دیگر برای نگهداری اسیدها بکار می‌روند. با استفاده از مخازن اسید، می‌توان از خطراتی نظیر آتش سوزی، انفجار، نشت و آلودگی هوا و محیط زیست جلوگیری کرد و امنیت کارکنان و زیست محیطی را حفظ کرد.

شرایط نگهداری اسیدها در مخازن اسید

نگهداری اسیدها در مخازن اسید نیازمند رعایت شرایط خاصی است تا از خطراتی مانند نشت، آتش سوزی و انفجار جلوگیری شود. برخی از شرایطی که باید در نگهداری اسیدها در مخازن اسید رعایت شود عبارتند از:

1- مکانیزم حفاظتی: مخازن اسید باید دارای مکانیزم حفاظتی مانند شستشوی چشمی و دوش اضطراری باشند تا درصورت بروز حادثه، کارکنان بتوانند به سرعت واکنش نشان دهند.

2- جداکننده هوا: مخازن اسید باید دارای جداکننده هوا باشند تا درصورت نشت، اسیدها به هوا منتشر نشوند و کارکنان در معرض خطر قرار نگیرند.

3- دمای مناسب: دمای مخازن اسید باید در دامنه‌ای مناسب نگهداری شود تا جلوی نشت و تبخیر اسیدها گرفته شود. دمای اتاق باید در محدوده ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد و دمای مخازن باید در محدوده ۴ تا ۴۵ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.

4- جریان هوا: برای جلوگیری از تجمع بخارات اسید در مخازن، باید جریان هوای مناسبی در مخازن ایجاد شود.

5- نگهداری از دستگاه‌های خنک‌کننده: برای جلوگیری از بالا رفتن دمای اسیدها در مخازن، باید از دستگاه‌های خنک‌کننده استفاده شود.

6- انتخاب مخازن مناسب: برای نگهداری اسیدها، باید از مخازنی استفاده کرد که با خصوصیات اسید مورد نظر مطابقت داشته باشند.

7- استفاده از تجهیزات حفاظتی: کارکنان باید در هنگام کار با اسیدها در مخازن، از تجهیزات حفاظتی مانند دستکش، عینک و ماسک استفاده کنند.

این شرایط صرفا برخی از شرایطی هستند که باید در نگهداری اسیدها در مخازن اسید رعایت شوند. در هر صورت، برای جلوگیری از حوادث ناگوار، بهتر است که کارکنان آموزش دیده و شرایط بهداشتی و ایمنی رعایت شود.

مقاومت در برابر خورندگی در مخازن اسید

مخازن اسید باید دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی باشند تا بتوانند اسیدها را بطور ایمن نگه دارند. برای این منظور، مخازن اسید معمولاً از مواد مقاوم در برابر خوردگی ساخته می­شوند. یکی از مواد محبوب برای ساخت مخازن اسید، پلی پروپیلن (PP) است که دارای مقاومت بالا در برابر اسیدها و بازها است. مواد دیگری مانند پلی وینیل کلراید (PVC) و فیبرگلاس هم می­توانند برای ساخت مخازن اسید استفاده شوند، اما باید مطمئن شد که مواد استفاده شده مناسب برای نوع اسید مورد استفاده هستند. در هر صورت، برای اطمینان از ایمنی کامل، باید مخازن اسید درست طراحی شده و ساخته شوند و مرتباً برای خوردگی و سایر مشکلات بررسی شوند.

نکاتی که باید در مورد نگهداری اسیدها بدانید!

نگهداری اسیدها بدلیل خطراتی که با آن همراه است، نیازمند رعایت نکاتی خاص است. در زیر برخی از نکاتی که باید در مورد نگهداری اسیدها بدانید، آورده شده است:

1- ذخیره اسیدها در محل مناسب: اسیدها باید در محلی که از دسترس کودکان و حیوانات خانگی خارج باشد و دارای مکانیزم‌های حفاظتی مانند شستشوی چشمی و دوش اضطراری باشد، ذخیره شوند.

2- جداسازی اسیدها: اسیدها باید از سایر مواد شیمیایی جداگانه نگهداری شوند تا درصورت نشت، از هم مخلوط نشوند و خطرات جدی ایجاد نکنند.

3- استفاده از تجهیزات حفاظتی: کارکنان باید در هنگام کار با اسیدها، از تجهیزات حفاظتی مانند دستکش، عینک و ماسک استفاده کنند.

4- رعایت دما: اسیدها باید در دمای مناسب نگهداری شوند. برای هر نوع اسید، دمای مناسب مشخص است که باید رعایت شود.

5- تعویض محل نگهداری: اسیدها باید درصورت نیاز به تعویض محل نگهداری، با دقت و با رعایت شرایط به محل جدید منتقل شوند.

6- رعایت شرایط بهداشتی و ایمنی: در هنگام کار با اسیدها، باید شرایط بهداشتی و ایمنی رعایت شود و درصورت بروز حادثه، باید به سرعت واکنش نشان داد.

7- تخلیه اسیدها: اسیدها باید در صورت نیاز به تخلیه، با دقت و با رعایت شرایط بهداشتی و ایمنی، تخلیه شوند.

این نکات صرفا برخی از نکاتی هستند که باید در مورد نگهداری اسیدها بدانید. برای جلوگیری از حوادث ناگوار، بهتر است که کارکنان آموزش دیده و شرایط بهداشتی و ایمنی رعایت شود.

سیستم چربی گیر (همچنین به عنوان تصفیه کننده چربی، دستگاه بازیابی روغن از فاضلاب، چربی زدا یا سیستم جمع کننده چربی رستوران نیز شناخته میشود)

سیستم چربی‌ گیر یا چربی ‌زدای رستوران، یک دستگاه تصفیه فاضلاب است که برای جمع ‌آوری و حذف چربی و روغن از فاضلاب استفاده می‌ شود. این سیستم باعث کاهش آلودگی محیط زیست و از بین بردن خطراتی مانند انسداد لوله‌ها و تلفات اقتصادی به دلیل هزینه‌ های بالای تعمیر و نگهداری ایجاد شده توسط تجمع چربی در لوله ‌های فاضلاب می‌ شود.

سیستم چربی‌ گیر شامل یک مخزن نگهداری چربی، فیلترهای مختلف و تجهیزات مکملی مانند پمپ، لوله‌ ها و واشرها است. در این سیستم، فاضلاب از طریق لوله‌ های جداگانه وارد مخزن نگهداری چربی می‌شود. در این مخزن، چربی و روغن از فاضلاب جدا شده و به‌صورت دور ریخته و یا با استفاده از جارو برداشته می ‌شوند. سپس، فاضلاب از طریق لوله‌ های دیگر به فیلترهای مختلفی همچون فیلتر مکانیکی، فیلتر بیولوژیکی و فیلتر شیمیایی هدایت می‌ شود. این فیلترها با کمک باکتری ‌ها و مواد شیمیایی، چربی و روغن را از فاضلاب حذف می ‌کنند. در نهایت، فاضلاب تصفیه شده به خط فاضلاب شهری و یا به صورت بازیافتی برای استفاده‌های دیگر خارج می ‌شود.

استفاده از سیستم چربی‌ گیر به دلیل کاهش هزینه‌ های نگهداری و تعمیر سیستم فاضلاب، کاهش آلودگی محیط زیست و از بین بردن خطرات ایجاد شده توسط تجمع چربی، به عنوان یک راه حل موثر در صنایع غذایی و رستوران ‌ها استفاده می‌ شود.

در واقع دستگاه چربی گیر فاضلاب بعد از تجمیع کل پساب خروجی از بخش پخت و پز و شستشوی آشپزخانه‌ های صنعتی و قبل از سپتیک تانک بصورت بخشی از سیستم لوله‌ کشی و انتقال فاضلاب قرار می گیرد:

درست است، دستگاه چربی‌ گیر فاضلاب بعد از تجمیع کل پساب خروجی از بخش پخت و پز و شستشوی آشپزخانه‌ های صنعتی و قبل از سپتیک تانک به عنوان بخشی از سیستم لوله‌کشی و انتقال فاضلاب نصب می‌ شود. هدف از نصب این دستگاه، جمع ‌آوری و حذف چربی و روغن از فاضلاب است که در صورت عدم جمع‌آوری و حذف، می ‌تواند باعث انسداد لوله ‌ها و تلفات اقتصادی به دلیل هزینه‌ های بالای تعمیر و نگهداری ایجاد شده توسط تجمع چربی در لوله‌ های فاضلاب شود. در نتیجه، نصب دستگاه چربی ‌گیر فاضلاب، به عنوان یک راهکار موثر در کاهش آلودگی محیط زیست و افزایش کارایی سیستم لوله‌ کشی و انتقال فاضلاب استفاده می ‌شود.

چگونه دستگاه چربی‌گیر فاضلاب کار می‌کند؟

دستگاه چربی‌گیر فاضلاب برای جمع‌ آوری و حذف چربی و روغن از فاضلاب استفاده می ‌شود. عملکرد این دستگاه به صورت زیر است:

ورود فاضلاب به دستگاه: فاضلاب از طریق لوله‌ های جداگانه وارد دستگاه چربی‌گیر می‌ شود.

تجمع چربی و روغن: در داخل دستگاه، فاضلاب وارد مخزن نگهداری چربی می‌شود و چربی و روغن از آن جدا می ‌شوند. این چربی و روغن می‌توانند به صورت دور ریخته شوند و یا با استفاده از جارو برداشته شوند.

تصفیه فاضلاب: پس از تجمع و حذف چربی و روغن، فاضلاب از طریق لوله ‌های دیگر به فیلترهای مختلفی همچون فیلتر مکانیکی، فیلتر بیولوژیکی و فیلتر شیمیایی هدایت می‌شود. این فیلترها با کمک باکتری ‌ها و مواد شیمیایی، چربی و روغن را از فاضلاب حذف می ‌کنند.

خروج فاضلاب تصفیه شده: پس از تصفیه فاضلاب، آن به صورت تصفیه شده از دستگاه خارج می ‌شود و به خط فاضلاب شهری و یا به صورت بازیافتی برای استفاده‌های دیگر خارج می‌شود.

در کل، دستگاه چربی ‌گیر فاضلاب با کاهش هزینه‌ های نگهداری و تعمیر سیستم فاضلاب، کاهش آلودگی محیط زیست و از بین بردن خطرات ایجاد شده توسط تجمع چربی، به عنوان یک راه حل موثر در صنایع غذایی و رستوران‌ ها استفاده می ‌شود.

در چربی گیر آشپزخانه و رستوران، فاضلاب پس از ورود از سبد آشغالگیر از جنس پلی اتیلن یا فایبرگلاس عبور می کند تا مواد درشت دانه (مانند نخود، پوست مرغ، برنج و دانه‌های دیگر) از فاضلاب جدا شود. حداکثر سرعت عبور جریان پساب رستوران کم و در حدود ۵۰ گالن بر دقیقه می بایست باشد:

درست است، در بسیاری از دستگاه‌ های چربی‌گیر آشپزخانه و رستوران، قبل از ورود فاضلاب به دستگاه چربی‌ گیر، از سبد آشغالگیر از جنس پلی اتیلن یا فایبرگلاس استفاده می ‌شود تا مواد درشت دانه (مانند نخود، پوست مرغ، برنج و دانه‌ های دیگر) از فاضلاب جدا شود. این کار باعث جلوگیری از انسداد و خرابی دستگاه چربی ‌گیر می ‌شود.

بله، سرعت عبور جریان پساب رستوران و آشپزخانه باید در حدود 50 گالن بر دقیقه باشد. این سرعت عبور جریان پساب باید به گونه‌ای تنظیم شود که دستگاه چربی‌گیر به ‌طور کامل بتواند چربی و روغن را از فاضلاب جدا کند. سرعت عبور جریان پساب بیش از حد زیاد یا کم، می‌تواند باعث کاهش کارایی دستگاه چربی ‌گیر شود و در نتیجه درکارایی و عملکرد سیستم فاضلاب و تصفیه فاضلاب تأثیر منفی داشته باشد. لذا، بهتر است سرعت عبور جریان پساب با توجه به نوع و اندازه دستگاه چربی‌گیر و حجم پساب تنظیم شود.

چه میزان پساب باید در هر دفعه به دستگاه چربی‌گیر اضافه شود؟

میزان پسابی که باید در هر دفعه به دستگاه چربی‌گیر اضافه شود، بستگی به اندازه و ظرفیت دستگاه چربی‌ گیر دارد. در عمل، برای تعیین میزان پسابی که باید به دستگاه چربی‌گیر اضافه شود، بهتر است که توصیه ‌های تولید کننده دستگاه چربی‌ گیر و همچنین دستورالعمل ‌های مربوط به تعمیر و نگهداری دستگاه را مطالعه کنید.

به طور کلی، پساب باید به‌ طور مداوم به دستگاه چربی‌گ یر اضافه شود تا جمع ‌آوری چربی و روغن به ‌طور موثر صورت گیرد. بهتر است پساب به‌ صورت غلظت مناسب به دستگاه چربی ‌گیر اضافه شود و رعایت شود که پسابی با غلظت بیش از حد اضافه نشود، زیرا این ممکن است باعث افزایش چربی و روغن در دستگاه چربی‌ گیر شده و عملکرد دستگاه را تحت تأثیر قرار دهد.

لازم به ذکر است که در برخی دستگاه‌ های چربی‌گیر، وزن پساب ورودی به دستگاه به ‌عنوان راهی برای تنظیم میزان پساب ورودی به دستگاه استفاده می‌شود. در این صورت، میزان پساب ورودی به دستگاه براساس وزن پساب ورودی تنظیم می ‌شود.